Oι άνθρωποι που καταναλώνουν πέντε ή περισσότερες φορές την εβδομάδα ξηρούς καρπούς (φυστίκια, καρύδια και αμύγδαλα) έχουν κατά 27% λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν διαβήτη τύπου 2. Αυτό έδειξε μια μεγάλη έρευνα που διενήργησε το Πανεπιστήμιο του Harvard επί 16 χρόνια (1981 με 1997) σε περίπου 84.000 γυναίκες ηλικίας 34 έως 59 ετών. Επίσης, οι ξηροί καρποί περιέχουν αργινίνη, ένα αμινοξύ που βοηθά στη διαστολή των αιμοφόρων αγγείων κι έτσι διευκολύνει την κυκλοφορία του αίματος. Μελέτες δείχνουν ότι οι λάτρεις των ξηρών καρπών έχουν κατά 25% λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν από καρδιαγγειακές επιπλοκές σε σύγκριση με τα άτομα που δεν καταναλώνουν ξηρούς καρπούς.

Oι ξηροί καρποί είναι μια παρεξηγημένη κατηγορία τροφίμων, αλλά τα τελευταία χρόνια γίνονται πολλές έρευνες για τη σύσταση και την αξία τους. Από τις έρευνες αυτές έχει αποδειχτεί ότι είναι πλούσιοι σε πολυακόρεστα λιπαρά οξέα (υγιεινά λίπη δηλαδή), πρωτεΐνες, ιχνοστοιχεία (π.χ. μαγνήσιο), φυτικές ίνες. Παρέχουν θρεπτικά συστατικά απαραίτητα για την υγεία της καρδιάς. Τα ακόρεστα λιπαρά που περιέχουν μειώνουν την «κακή» χοληστερόλη (LDL) και ανεβάζουν την «καλή» χοληστερόλη (HDL). Εκτός από τα χρήσιμα λίπη, τις πρωτεΐνες και τις φυτικές ίνες, κάθε τύπος ξηρού καρπού περιλαμβάνει το δικό του ιδιαίτερο μείγμα βιταμινών και ανόργανων συστατικών. Οι περισσότεροι ξηροί καρποί περιέχουν αρκετή βιταμίνη Ε, ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό που εξουδετερώνει τις ελεύθερες ρίζες και τις αποτρέπει από το να επιτεθούν στα υγιή κύτταρα, αρκετό φυλλικό οξύ, το οποίο είναι σημαντικό για την πρόληψη της αύξησης των επιπέδων ομοκυστεΐνης στο αίμα (ένα αμινοξύ, υψηλές συγκεντρώσεις του οποίου είναι ένας άλλος παράγοντας κινδύνου για καρδιακές παθήσεις), και μαγνήσιο, που συμμετέχει στον έλεγχο της πίεσης του αίματος. Οι ξηροί καρποί περιέχουν επίσης πλήθος άλλων ευεργετικών ενώσεων, όπως οι φυτικές στερόλες, τα φυτοοιστρογόνα και άλλα φυτοσυστατικά, τα οποία μπορούν να συμβάλλουν στην καρδιακή υγεία. Μπορείτε να απολαύσετε τους ξηρούς καρπούς είτε ως σνακ είτε ως συνοδευτικό στις σαλάτες, τα δημητριακά και το γιαούρτι. Οι ειδικοί μάς προτρέπουν να τους καταναλώνουμε ακόμα και καθημερινά, συστήνοντάς μας απλώς να μην ξεπερνούμε το μέτρο (γιατί δίνουν αρκετές θερμίδες) και να τους προτιμούμε νωπούς και ανάλατους.

Σήμερα μπορούμε να βρούμε όλους τους ξηρούς καρπούς -ακόμα κι όταν δεν είναι η εποχή τους ή οι ντόπιοι δεν επαρκούν, αφού εισάγονται από το εξωτερικό. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν συγκεκριμένες εποχές του χρόνου που βγαίνουν στην αγορά οι νέες σοδειές, όπου κατά κανόνα οι ξηροί καρποί είναι καλύτερης ποιότητας. Oι ξηροί καρποί πρέπει να φυλάγονται σε μέρος ξηρό και δροσερό, γιατί η υγρασία τούς κάνει να μουχλιάζουν και η ζέστη τούς κάνει να ταγκίζουν και αλλοιώνει τη γεύση τους. Γι’ αυτό κυρίως το καλοκαίρι-είναι σκόπιμο να τους διατηρούμε σε κλειστά σκεύη στο ψυγείο. Ένα σημαντικό πρόβλημα που προκαλείται στους ξηρούς καρπούς (κυρίως στα αράπικα και στα φυστίκια Αιγίνης και λιγότερο στα αμύγδαλα και στα φουντούκια) είναι οι καρκινογόνες αφαλατοξίνες-μυκοτοξίνες, που δεν είναι ορατές στο γυμνό μάτι. Oι αφαλατοξίνες μπορεί να προκληθούν είτε από τη μη σωστή καλλιέργεια είτε από τη μη σωστή συντήρηση των ξηρών καρπών. Γι’ αυτό το λόγο, οι περισσότεροι ξηροί καρποί ελέγχονται πριν βγουν στην αγορά από το Γενικό Χημείο τους Κράτους, ενώ γίνονται και έλεγχοι από τις νομαρχίες όταν έχουν ήδη βγει και πωλούνται στην αγορά.